ஞாபகங்களை சேமித்தல்

சுழன்று அடிக்கும் ஞாபகங்களை
பொறுக்கியெடுத்துக் கொண்டேஓடிக் கொண்டிருக்கின்றேன். கடற்கரை மணலில் புதைந்து விளைந்த
வரிசையாக தொடரும் பாதச் சுவடுகள்
கலைத்த அலைகளின் வேகத்தில் பாதந் தொட்டு
உச்சி சிலிர்த்த விநாடிகள்….
அப்படியே உணர்வுகளை பேசவிட்டு
வெட்கங்களை விலக்கி ஒன்றாக்கி
உயிர் கலந்த கணம்…
ஒன்றையும் மறக்காது
முடிச்சுக்களை கடந்து செல்லும்
ஞாபகங்களை
பொறுக்கியெடுத்துக் கொண்டே ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றேன்.

முதல் பார்வையிலேயே
உயிர் வேர்க்க
சிலிர்த்தெழுந்த மயிர்க்கால்களின் ஆவேசம்…..
உன் விரல்பட்ட பொழுதன்றில்
புயல் கடந்த மனமகிழ்வு…
உன் இமை மடிந்த மாத்திரையில்
உடல் பருகிய களவு..
ஓரிரவில் எனை சிறைவைத்த
விரல் கம்பிகளின் நுனி கீறிய வடுக்கள்….
எதையும் தொலைக்காது பத்திரமாய்
ஞாபகங்களை
பொறுக்கியெடுத்துக் கொண்டே ஒடிக் கொண்டிருக்கின்றேன்.பிறந்தநாளொன்றின் முதல் வாழ்த்தில்
இதழ்களை பேசிக் கொள்ளச் செய்த
பரிசுணவை…
திகட்டாமல் புசித்துக் கொண்ட….
மழைகாலத்து நிலவின் நிழலில்
சராசரி குறைந்த உடல்வெப்பம்
இணையாக்க
உடல் போர்வை போர்த்திவிட்டு என்
உடல் வெப்பம் காத்த…. அத்தனையையும் சிதறாது சேமிப்பதாய்.
ஞாபகங்களை
பொறுக்கியெடுத்துக் கொண்டே ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றேன்…

தொடர்ந்து எனது பதிவுகளில் கவிதைகளையே எழுதிவருவதாக நண்பர்கள் சிலர் ஆச்சரியப்பட்டுப் போனார்கள். காரணம், கவிதைகளில் காணப்படும் ஒருதலை உணர்வு. நெருங்கிய நண்பர்கள் சிலர் பயந்துபோய், "மச்சான், ஏதும் பிரச்சினையா? கவலைப்படாத மச்சான்," என்றெல்லாம் ஆறுதல் மின்னஞ்சல்களும், குறுந்தகவல்களும் நிறைந்துவிட்டன. இத்தனைக்கும் மேலே வெளிநாட்டில் இருக்கும் ஒரு நண்பன் நீண்ட நாட்களுக்குப் பின்னர் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொள்வதற்குமான சந்தர்ப்பத்தை இந்த கவிதைகள் ஏற்படுத்திக் கொடுத்தன.
இந்த கவிதைகள் கொஞ்சம் அனுபவத்தையும் கலந்துதான் இருக்கின்றன. "ஞாபகங்களை சேமித்தல்" என்ற இந்த கவிதை 4 மாதங்களுக்கு முன்னர் எழுதியது என்று நினைக்கின்றேன். நூறு சதவீதம் இந்த கவிதை கற்பனை மாத்திரமே (என் நண்பர்கள் கவனிக்க). மீண்டும், அடுத்த பதிவில் சந்திக்கலாம். வாசித்து பிடித்திருந்தால், ஒரு வாக்கு உங்கள் கணக்கில் மறக்காமல்...